Kategoria: Terapie i leki w DMD / BMD

Tranilast

ostatnia aktualizacja: sierpień 2013

Tranilast to lek wystepujący pod nazwą  Rizaben  opracowany przez firmę Kissei Pharmaceuticals. Jako lek antyalergiczny został zatwierdzony do użytku w 1982 roku w Japonii i Korei Południowej na astmę oskrzelową. Kiedy odkryto w badaniach in vitro, że zmniejsza on syntezę kolagenu w fibroblastach, znalazł dodatkowe zastosowanie  jako lek zapobiegający bliznowaceniu i przerastaniu blizn.

Ostatnio zaczęto go testować w celu leczenia dystrofii mięśniowej i odkryto, że podaż leku tranilast zmniejsza zwłóknienie i zwiększa odporność na zmęczenie w mięśniach dystroficznych myszy.
Autorzy tego badania to: Świderski K , Todorov M , Gehrig SM , Naim T , Chee, Stapleton DI , Koopman R , Lynch GS .

STRESZCZENIE
Dystrofia mięśniowa Duchenne’a (DMD ) jest postępującą chorobą prowadzącą do ciężkiego zaniku mięśni spowodowaną przez mutacje w genie dystrofiny. Dystroficzne włókna mięśniowe, są podatne na uszkodzenia i degenerację. Regeneracja tych mięśni jest ograniczona przez powstające zwłóknienia, które dodatkowo ograniczają skuteczność potencjalnych środków farmakologicznych, komórek macierzystych i terapii genowej.
Nowe leki, które mogą zapobiegać lub osłabiać zwłóknienia mają ważną zaletę kliniczną dla DMD i powiązanych z nią chorób nerwowo-mięśniowych. Badaliśmy potencjał terapeutyczny tranilastu, biodostępnego doustnie środka przeciw alergicznego i jego możliwość zapobiegania zwłóknieniu w mięśniach szkieletowych myszy dystroficznych.


WYNIKI
Trzytygodniowe myszy otrzymywały TRANILAST ( ~ 300 mg / kg ) w żywności przez 9 tygodni, po czym zwłóknienie oceniano poprzez analizę histologiczną i właściwości funkcjonalne mięśni w warunkach in vitro . Podawanie tranilastu nie wpływało w istotny sposób na masę mięśni, ale zmniejszyły się zwłóknienia zwłaszcza w poważnie dotkniętych dystrofią mięśniach przepony o 31% w porównaniu do nieleczonych myszy. Podobny trend zaobserwowano w mięśniu tibialis anterior. Te redukcje włóknienia nie wiązały się z poprawą siły maksymalnej, ale zaobserwowaliśmy niewielkie, ale znaczące poprawy odporności na zmęczenie zarówno mięśni przepony, jak i t.a.


WNIOSEK:
Wszystkie te ustalenia wykazują, że podawanie związków silnie przeciwwłóknieniowych jak tranilast może pomóc w zachowaniu struktury mięśni szkieletowych, co ostatecznie może zwiększać skuteczność farmakologiczną innych tworzonych obecnie leków genetycznych opartych o komórki macierzyste i technologię exon skipping w celu korekcji dystrofii mięśniowej i zaburzeń pokrewnych.

Isofen

ostatnia aktualizacja: listopad 2013

Isofen to kolejny lek, będący w fazie badań klinicznych, który miałby za zadanie zastąpić w najbliższej przyszłości sterydy bez ich skutków ubocznych i byłby dostępny dla wszystkich pacjentów z DMD bez względu na mutację.

Badanie kliniczne leku ISOFEN ma na celu zbadanie, czy połączenie dwóch leków, ibuprofenu (niesteroidowy środek przeciwzapalny) i diazotanu izosorbidu (lek, który uwalnia tlenek azotu), może zwalniać progresję w dystrofii mięśniowej Duchenne’a. Badanie będzie prowadzone pośród niechodzących pacjentów dotkniętych DMD.

1 listopada 2013 roku organizacja Duchenne Now wraz z innymi fundacjami i stowarzyszeniami podjęła jednogłośną decyzję odnośnie dofinansowania i szybkiego zakończenia badań nad lekiem ISOFEN.

Duchenne Now uzasadnia swoją decyzję następującymi powodami:

1 . Połączenie tych leków i zastosowanie ich w zwierzęcych modelach dystrofii zwiększyło procesy regeneracji mięśni, zmniejszyło stany zapalne i odkładanie tkanki tłuszczowej oraz poprawiło funkcję mięśni.

2 . Pilotowa próba kliniczna przeprowadzona na niechodzących pacjentach dotkniętych DMD i BDM wykazała, że kombinacja leków jest bezpieczna. Badania wykazały również obiecujące wyniki dotyczące skuteczności tej kombinacji leków.

3 . Dwa badania na zdrowych ochotnikach doprowadziły do określenia optymalnej dawki kombinacji leków, które mają być używane do badania skuteczności u pacjentów chorych.

Ważne jest, by pamiętać, że działanie leku Isofen nie dotyczy chorych z określoną mutacją, ale wszystkich chorych na DMD i BMD. Gdyby lek okazał się skuteczny u niechodzących pacjentów, bardzo łatwo można będzie stwierdzić skuteczność u chodzących, dlatego grupą testową ma być grupa trudniejsza czyli chłopcy, którzy już nie chodzą.

Badanie będzie mieć łączny czas trwania 42 miesięcy, z czego 6 miesięcy będzie trwała rekrutacja i 36 miesięcy rzeczywisty proces testu klinicznego. Głównym punktem końcowym będzie poprawa na skali Motor Function Measure scale, która jest zatwierdzona dla pacjentów niechodzących. Będą też oceniane inne, wtórne punkty końcowe.

Jeśli ta kombinacja leków okaże się skuteczna, ISOFEN zostanie dopuszczony do stosowania u pacjentów w kilka miesięcy po zakończeniu badań. Zostało to już uzgodnione z agencjami regulacyjnymi, gdyż wszystkie badania przedkliniczne i badania I fazy na zdrowych ochotnikach zostały wykonane.

 

 

LX2931 Nowy lek wspierający regenerację mięśni

ostatnia aktualizacja: październik 2013

Firma biofarmaceutyczna Lexicon Pharmaceutical rozwija lek mogący wspomóc regenerację mięśni. W chwili obecnej LX2931 jest testowany w próbie klinicznej jako potencjalna terapia na reumatoidalne zapalenie stawów i choroby autoimmunologiczne i w tych chorobach wykazuje pewne możliwości leczenia. Rozpoczęto też badania na dystroficznych myszach mające ocenić potencjał tego leku na inicjowanie regeneracji mięśni. Organizacja charytatywna CureDuchenne Ventures postanowiła sfinansować ten projekt badawczy i planuje pozyskać 5.000.000 dolarów na wsparcie rozwoju LX2931 jako potencjalnej terapii na dystrofię Duchenne’a. Badania kliniczne mają się rozpocząć już w 2014 roku.

LX2931 jest inhibitorem liazy sfingozyno – 1 – fosforanu, która jest częścią szlaków zapalnych w organizmie. Firma Lexicon Pharmaceuticals Inc. jest jedyną firmą, która postanowiła zbadać działanie tej substancji w dystrofii mięśniowej.

Mutacja prowadząca do wzrostu białka dystrofiny

ostatnia aktualizacja: sierpień 2013

Naukowcy z University of Alberta znaleźli mutację, która prowadzi do znacznego wzrostu białka dystrofiny. Okazało się, że zwierzęta laboratoryjne posiadające tę mutację miały unikalne włókna mięśniowe związane z odrostem dystrofiny. Toshifumi Yokota badacz dystrofii mięśniowej powiedział, że gdyby mogli znaleźć mechanizm, poprzez który dystrofina odrasta, to być może byłaby to kolejna terapia w leczeniu dystrofii mięśniowej Duchenne’a. Dodał, że odkrycie jest obiecujące, ale jeszcze są inne badania, które należy przeprowadzić w tym zakresie.

Artykuł w oryginalnej wersji dostępny TUTAJ

THI 2-acetyl4 (5)-tetrahydroxybutyl imidazole

ostatnia aktualizacja: sierpień 2013

Amerykańscy naukowcy odkryli, że pewna substancja znajdująca się w brązowym cukrze, po oczyszczeniu, podana w odpowiednich dawkach poprawia regenerację mięśni w mysim modelu z DMD.
Zauważono, że w mięśniach chorych myszy jest mało sfingozyny 1-fosforanu, a substancja ta potrzebna jest do naprawy komórek. Zaczęto szukać sposobu na podniesienie jej poziomu w chorym organizmie Terapią genową mającą za zadanie podnieść jej poziom objęto muszki owocówki. I tak odkryto cząstkę THI która blokuje rozkład sfingozyny 1-fosforanu.
Okazuje się, że śladowe ilości THI zawierają takie produkty jak: cola, palony cukier, brązowy cukier, piwo i niektóre cukierki. Jest to również składnik substancji zwanej Caramel Color III dodawaną do pożywienia, którą FDA uznaje za bezpieczną
Kiedy dodano do pożywienia chorych muszek oczyszczoną i skoncentrowaną formę THI zauważono znaczą poprawę ich stanu zdrowia. Potem dodano THI do wody dystroficznych myszy. Zauważono zwiększoną wielkość włókien mięśniowych, większą siłę, a złogi tłuszczu i zwłóknień zmniejszyły się.
Jeśli w dalszych badaniach na zwierzętach THI nadal wykaże swoją efektywność, naukowcy skierują THI do badań przedklinicznych, a potem do prób klinicznych z udziałem ludzi. Badania te mogą wykazać też skuteczność w przypadku naturalnego lub przyspieszonego starzenia się i związaną z tym utratą siły mięśni.

Oczywiście badania nad THI są na bardzo wczesnym etapie i nie należy wyciągać jeszcze zbyt pochopnych wniosków dotyczących skuteczności tej substancji w DMD i innych dystrofiach.

Artykuł w oryginale dostępny TUTAJ