http://www.ortoservice.com.pl/strony/poduszki-siedzenie.html
Organizm osoby przewlekle chorej funkcjonuje zupełnie inaczej niż organizm osoby zdrowej, a co za tym idzie, ma inne potrzeby. Przewlekła choroba zwiększa zapotrzebowanie energetyczne organizmu. Jednocześnie podczas długotrwałej choroby zaburzone zostają funkcje metaboliczne, co skutkuje zmniejszonym wchłanianiem składników odżywczych, takich jak białka,węglowodany oraz tłuszcze. W związku z tym należy zadbać o ich zwiększoną podaż, a także o to, aby były one jak najlepszej jakości.
Przy każdej chorobie przewlekłej szczególną wagę należy przywiązać do zwiększonego zapotrzebowania na energię. Ponieważ chorzy często nie mają apetytu, mają trudności z gryzieniem i przełykaniem – ważne jest, aby znaleźć skondensowane źródła energii. Zapewnienie osobom przewlekle chorym diety pokrywającej wszystkie ich potrzeby jest bardzo trudne, ponieważ często występuje u nich permanentny brak apetytu. Dodatkowo ciągły brak sił, osłabienie, trudności w poruszaniu się sprawiają, że osoba chora często nie ma możliwości przygotowania sobie pełnowartościowego posiłku.
Jeśli chory ma trudności z przyjmowaniem lub przyswajaniem pokarmów, dobrym rozwiązaniem jest uzupełnienie diety gotowymi preparatami odżywczymi, które są tak zbilansowane, aby pokrywać specyficzne potrzeby żywieniowe osoby przewlekle chorej. Gotowe preparaty odżywcze są bardzo dobrym źródłem energii, zawierają 1,5 kcal w 1 ml, co oznacza, że niewielką porcją pokrywają znaczną część zapotrzebowania energetycznego.
Dbając o dobrze zbilansowaną dietę, uzupełnioną gotowymi preparatami odżywczymi do picia, ograniczymy ryzyko wystąpienia złego stanu odżywienia osoby borykającej się z przewlekłą chorobą.
Pojęcia „niedożywienie” używa się na określenie złożonego stanu klinicznego, który jest skutkiem przedłużonego niedoboru składników jakościowych, wchodzących w skład ważnych struktur regulujących metabolizm komórek, tkanek lub całego organizmu (głównie soli mineralnych, witamin, pierwiastków śladowych). Istnieją dwie podstawowe postaci niedożywienia:
Niedobory żywności są szczególnie niebezpieczne u dzieci. Im szybciej organizm się rozwija, tym bardziej dotkliwe dla niego jest niedożywienie. Duże niedobry pokarmowe mogą zahamować rozwój fizyczny i intelektualny dziecka w stosunku do prawidłowo odżywianych rówieśników.
Odżywczy nutridrink jest to wysokoenergetyczny, płynny preparat odżywczy. Nutridrink to dietetyczny środek spożywczy specjalnego przeznaczenia medycznego, który zapewnia porcję niezbędnych witamin i składników odżywczych w niewielkiej objętości. Nutridrink jest używany w leczeniu niedożywienia organizmu. Może być jedynym źródłem pożywienia lub stanowić uzupełnienie diety.
1. Niektóre z genów regulowanych przez dietę – rozumianych jako najbardziej rozpowszechnione warianty tych genów, przyczyniają się do indukowania progresji i przebiegu chorób przewlekłych (np. nowotworów). Wydaje się, że do prewencji czy współleczenia chorób przewlekłych powinna być zastosowana interwencja dietetyczna bazująca nie tylko na poznaniu indywidualnych potrzeb żywieniowych czy statusu odżywiania ale także badaniu genotypu danej osoby.
2. Obecne w żywności związki chemiczne mogą działać na ludzki genom- bezpośrednio lub pośrednio i w ten sposób mogą zmieniać / zaburzać ekspresję genów lub / i wpływać na ich strukturę.
3. Dobroczynny lub znikomy wpływ składników pożywienia na równowagę pomiędzy stanem zdrowy/chory zależy od indywidualnych cech genetycznych danej osoby.
4. Interakcje pomiędzy genem a dietą są w bardzo dużym stopniu modyfikowane przez czynniki epigenetyczne.
Nutrigenomika w swoim indywidualnym spojrzeniu na człowieka otwiera drogę dla medycyny spersonalizowanej,opartej na założeniu że reakcja poszczególnych osób na pewne pokarmy (a także leki) może być zróżnicowana na skutek odmienności w zapisie genetycznym. Wydaje się że w przyszłości (niedalekiej?) przeprowadzenie testu DNA będzie podstawą do ustalenia sposobu leczenia dla konkretnej osoby – tak by terapia była najskuteczniejsza i dawała najmniej działań niepożądanych. Nutrigenomika powinna być zastosowana do zapobiegania, łagodzenia skutków czy współleczenia chorób przewlekłych. Jako przykład może posłużyć leczenie żywieniowe w chorobach nowotworowych. Klasyczna dietetyka zajmująca się problematyką np. raka piersi wymienia, jako czynniki żywieniowe powiązane z rozwojem raka piersi: dietę obfitującą w nasycone kwasy tłuszczowe i ubogą w błonnik, nadpodaż kaloryczny przyczyniający się do rozwoju otyłości, niedobory lub nadmiar substancji antyoksydacyjnych. Nurtigenomika (ze swoim warsztatem biochemicznym) pozwala o wiele szerzej spojrzeć na problem inicjacji procesu onkogenezy – uwzględniając wpływ czynnych biologicznie składników pożywienia (nutrientów) oraz udział
epigenetycznych mechanizmów dziedziczenia na wybrane etapy cyklu komórkowego. Sama onkogeneza jest złożonym wieloetapowym procesem akumulacji defektów genetycznych i zmian epigenetycznych. Pod pojęciem epigenetyki kryją się mechanizmy wpływające na ekspresję materiału genetycznego, niezmieniające jednak sekwencji nukleotydów DNA. Obejmują one metylację DNA oraz potranslacyjne modyfikacje histonów. Metylacja DNA dotyczy cytozyn zlokalizowanych w wyspach CpG. Pociąga za sobą głównie zmiany w oddziaływaniach z czynnikami wiążącymi DNA. Modyfikacje histonów obejmują acetylację, metylację, fosforylację, ubikwitynację i koniugację z cząsteczkami SUMO (ang. small ubiquitin-like modifier), a głównym ich efektem są zmiany struktury i konformacji chromatyny. Te mechanizmy epigenetyczne – poprzez zmiany organizacji DNA powodują zmiany „dostępności” DNA dla aparatu transkrypcyjnego. Błąd w wyciszaniu genów (np. poprzez nieprawidłowy układ metylacji) może zaburzyć przestrzenne ułożenie chromatyny, co z kolei ma wpływ na wybór wyciszanych po podziale komórkowym genów. Hipermetylacja może zniweczyć pracę, jaką wykonują ochronne geny – supresory nowotworów oraz geny naprawy DNA. Takie mutacje, – „epi-mutacje”, obserwowano w różnorodnych odmianach nowotworów. Ponieważ zawartość reszt funkcyjnych wykorzystywanych w procesach epigenetycznych (metylowych czy acetylowych) jest zależna od diety – nieodpowiedni sposób żywienia może wywierać bezpośredni wpływ na ekspresję genów oraz aktywację czynników transkrypcyjnych. Jednym z hormonów regulujących procesy epigenetycznye (acetylacji / deacetylacji) jest insulina. Jej stężenie w krwi obwodowej – będące wynikiem określonego sposobu żywienia – może mieć znaczenie dla homeostazy procesów aktywacji/inaktywacji czynników traskrypcyjnych i białek zaangażowanych w proces regulacji metabolizmu komórkowego (np. FOXO, NF κ B, p 53).
Translarna
ataluren
Niniejszy dokument jest streszczeniem Europejskiego Publicznego Sprawozdania Oceniającego (EPAR) dotyczącego leku Translarna. Wyjaśnia, jak Agencja oceniła lek w celu przyjęcia zaleceń w sprawie przyznania pozwolenia na dopuszczenie produktu do obrotu w UE oraz warunków jego stosowania. Jego celem nie jest zapewnienie praktycznej porady dotyczącej stosowania leku Translarna.
W celu uzyskania praktycznych informacji na temat stosowania leku Translarna należy zapoznać się z ulotką dla pacjenta bądź skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
